Deze maand start move2blues in de MOD in Hasselt het nieuwe blues seizoen 2019/2020 weer op met de Amerikaanse Phil Gates Band. Het is sinds 1999 een gewoonte geworden, maar dit jaar is de start “bijzonder” omdat er in de Muziekodroom ondertussen structurele verbouwingswerken plaatsvonden. Midden dit jaar begon men aan de verbouwingen, maar men wil ook inhoudelijk vernieuwen, om zo het Limburgse muziekhuis opnieuw op de kaart te zetten. Ook de MOD Club -sommigen durfden het wel eens de donderdagavond-oververhitte-mancave noemen- was betrokken in deze plannen. Ze werd ontmanteld en schoof op naar een centrale plaats in het gebouw. Meer details kennen we verder ook nog niet, maar we weten hoe het was en elke verandering is m.i. per definitie hier een verbetering. Op voor move2blues naar de Bootstraat, naar dé nieuwe Club??

Phil Gates is geboren in Chicago Ill en grootgebracht in een familie van muzikanten. Phil speelt al muziek vanaf zijn 8ste en beheerst ondertussen verschillende instrumenten als viool, klarinet, drums en de gitaar. Het is vooral de expressiviteit in het algemeen en het geluid van de slide gitaar in het bijzonder, dat ervoor gezorgd heeft, dat dit zijn geliefkoosd instrument werd. Muzikaal is Gates beïnvloed door Buddy Guy, Muddy Waters, Roy Buchanan, Jimi Hendrix, Shuggie Otis, Rory Gallagher en Johnny Winter. Op 18-jarige leeftijd begint hij een carrière als muzikanten en toert hij met verschillende projecten in zowel clubs als grote zalen in meer dan 15 landen. Phil is naast sessiemuzikant ook de frontman van de Phil Gates Band. De muzikale stijl van Phil is een combinatie van de vroege, energieke Buddy Guy, gemengd met Jazz en Rhythm & Blues.

Phil deelde het podium en werkte met geweldige blues artiesten zoals Buddy Guy, John Mayall, Coco Montoya, Tommy Castro, Janiva Magness, John Nemeth, Kenny Neal, Eric Gales en nog vele anderen. Gates won de Beale Street Blues Kings competitie in Memphis, nam deel aan de IBS en is tevens jurylid van de IBC van de Blues Foundation. Phil Gates is muziek producer en bracht zelf al 11 cd’s uit, waaronder ‘This Side of Me’ [2005], ‘Music From the film “My Normal Life”’ [2006], ‘Should I?’ [2008], ‘Addicted to the Blues’ [2010], ‘In the Mean Time’ [2011], & ‘Phil Gates LIVE in The Hermosa Saloon’ [2013] en ‘The Twelve Rhythms’ [2015]. Recent bracht hij het live album ‘Phil Gates (Live in the Danube Delta)’ uit.

Phil woont al enkele jaren in Zwitserland en in Hasselt staat Phil Gates (zang, gitaar) op het podium met een Duitse backingsband, die bestaat uit Uwe Rodi (keys), Stephan Hug (bas) & Tom Wagener (drums). Toetsenist Uwe Rodi (Soul Destiny, Phil Gates Band, Improshnikov) is componist, arrangeur en producer en actief bij Ton Team recording studio in Wangen im Allgäu, Duitsland. Bassist Stephan Hug en drummer Wagener (Them, Carey Bell, Louisiana Red, Champion Jack Dupree) kennen elkaar al langer als collega’s van in verschillende bands.

De nieuwe club? Het schiet aardig op, maar het is nog even wachten én, het ziet er zeker al heel belovend uit. Wordt vervolgd, wij houden jullie zeker op de hoogte! Wat had de Phil Gates Band voor ons in Hasselt in petto? Een animerend optreden waarbij Gates opviel als de blues man met de brede glimlach. Hij deed het in 2 sets, met oud materiaal, nieuwe song en, met als rode draad veel “funky” songs.

De opener, de opwarmer, “Everyday I Have the Blues” was een klassieker van Pinetop en Milton Sparks, die BB King al in 1935 in Chicago opnam. Phil had verder zijn Strato omgehangen voor o.a. “Turn Me Up”, de blues rocker “Double Dippin’” en een aanstekelige funky versie van “Messing with the Kid”, de Mel London klassieker. De pittige duels van Phil op gitaar (al dan niet met de bottleneck slide rond de vinger) met Uwe Rodi, de toetsenist -die zowat de hele show opviel!- bleven hierbij zeker niet uit.  Ook met “My Babe” kregen we nog meer blues, maar vooral funky bleef hij met nummers als “A Way I Go” waarvoor de reus Stephan Hug eerst een erg knappe basintro deed, “New Kinda Funk” en “One More Shot”. Na een uurtje was het dan tijd voor een korte pauze.

Van set 2 zijn “Cold Sweat” (de SRV - James Brown confrontatie), het funky “You Cannot”, “Nasty Habits” (Phil noemde hier -herkenbaar- drinken, gokken, vrouwen…) en JL Hooker’s boogie “Boom Boom (Bang, Bang)…”,waarin hij even Stevie Wonder’s “Higher Ground” mixte -inclusief de bijhorende aanstekelige bas solo- me zeker bijgebleven. Met de poppy slow “We Are the Ones” sloot Phil zijn optreden hier in Hasselt af. Phil deed graag enkele “encores”. Hij haalde nog een alles uit zijn gitaar (even spelend van op de rug) voor Jimi’s “Hey Joe” (dat ook een funky toets kreeg), trok zich dan even terug en kwam opnieuw het podium op voor “Midnight Train”. Voor dit nummer van Jon Iven & Roger Reale uit 1998, dat we kennen we van Buddy Guy, sprong hij even voor een rondje publiek, de grote donkere zaal in. 

De Phil Gates Band, de opener van het nieuwe move2blues seizoen, was -zeker gezien de opkomst- al raak. Gates wist snel het publiek te overtuigen met een mooie mix van oud en nieuw materiaal. Met wat meer aandacht voor het geluid en misschien de volgende optredens in de “nieuwe” Club, zal alles, zeker gezien de geplande namen, verder wel vlot lopen. Wij zullen er op 17/10/2019 voor NICK MOSS feat. DENNIS GRUENLING zeker opnieuw bij zijn!

Eric Schuurmans

foto © Manon Houtackers

meer foto © Manon Houtackers

Line up:
Phil Gates: zang, gitaar/ Uwe Rodi: keys/ Stephan Hug: bas/ Tom Wagener: drums

Set list:
Set 1: Everyday I Have the Blues (Memphis Slim) - Turn Me Up* - Double Dippin’  - My Babe* / Messin’ With the Kid – End of Time – Addicted to the Blues* – A Way I Go* - New Kinda Funky* - One More Shot / Set 2: Take It Out -  – Phil’s Blues* – Cold Sweat* – You Cannot – Nasty Habbits – Boom Boom* / Higher Ground* – We Are the Ones –  Encores: Hey Joe – Midnight Train (Buddy Guy) / *from ‘Live in the Danube Delta’ [2019]